*🙏 స్వామి వివేకానంద వర్ధంతి సందర్భంగా🙏*
ఈ లోకంలో మనుష్యులు ఎంతటి మూర్ఖులు! పరస్పరం కలహించుకుంటూ సమయాన్నంతా వ్యర్థం చేస్తూ గడిపివేస్తున్నారే! ఈ విధంగా ఎంతకాలం సాగిస్తారు ?
*జీవిత సంధ్యాసమయంలో అందరూ ఇళ్ళకు తిరిగి రావలిసిందే, జగజ్జనని చేతుల్లోకి రావలిసిందే.*
యుద్ధాల్లో జయాపజయాలు కలిగాయి. నా వస్తువులన్నీ మూట కట్టి మహాప్రస్థానానికి సిద్ధంగా ఉన్నాను.
*"శివా! ఓ శివా!! నా నావను ఆవలి తీరం చేర్చు."*
బంధాలు విచ్ఛిన్నమవుతున్నాయి - ప్రేమ అంతరిస్తోంది, కర్మ రసహీనమవుతోంది - జీవిత పైపై మెరుగులు తొలగిపోతున్నాయి. గురుదేవుల కంఠస్వరం మాత్రమే పిలుస్తోంది -
*"ఓ ప్రభూ నేను వస్తున్నాను, నా ఆరాధ్య దైవమా, నేను వస్తున్నాను."*
*మాసిపోయిన బట్టను పారవేసినట్లు నేను ఈ శరీరాన్ని త్యజించి బయటికి పోవడం మంచిదయుండవచ్చు. కానీ పని చేయడం మాత్రం విరమించను. భగవంతుని తోడి ఐక్యాన్ని లోకంలో యావన్మంది గుర్తించే వరకు నేను వారికి సర్వత్రా ప్రేరణను కల్పిస్తూనే ఉంటాను.*
*-స్వామి వివేకానంద*
0 కామెంట్లు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి