ఒక రోజు జాలర్లు చెరువు దగ్గరకు వచ్చారు.
‘‘ ఈ చెరువులో బలమైన చేపలు చాలా ఉన్నాయి. రేపు వచ్చి పట్టుకొందా’’ అనుకొన్నారు.
వీళ్ళ మాటలు మూడు చేపలూ విన్నాయి.
‘‘ఏం చేద్దాం’’ అంది మెదటి చేప.
‘‘వాళ్ళు నిజంగానే వస్తారంటావా?’’ అనుమానంగా అడిగింది రెండో చేప.
‘‘వాళ్ళు అలాగే అంటారు. వస్తారా చస్తారా ..... వచ్చిన మనం వాళ్లకి దొరుకుతామా?’’ అంది మూడో చేప.
‘‘తప్పకుండా వస్తాను. మనం ఈ చెరువును వదిలిపెట్టి వెళదాం’’ అంది మొదటి చేప.
‘‘చిన్నప్పటి నుండి పుట్టి పెరిగిన ఈ చెరువును నేను రాను. రాబోను’’ అంది మూడో చెప.
రెండో చెప ఎటూ తేల్చుకోలేక ఏం మాట్లాడకుండా ఉండిపోయింది.
‘‘నేను వెళుతున్నాను. మీ ఇష్టం’’ అంటూ మొదటి చేప ఒక సన్నటి కాలువ గుండా ఈదుకొంటూ మరో చెరువులోకి వెళ్ళిపోయింది.
మర్నాడు జాలర్లు వచ్చి వల విసిరాడు. రెండు చేపలు అందులో చిక్కుకున్నాయి.
‘‘అయ్యో! అది చెప్పనట్లు వినకపోయామే’’ అని రెండూ దుఃఖించాయి.
తెలివి గల రెండో చేప కదలక, మెదలక చచ్చిపోయినట్లు ఉండిపోయింది.
‘‘చనిపోయిన చేప మనకెందుకు’’ అనుకొని దానిని వదిలి వేశారు జాలర్లు.
తప్పించుకోవడానికి ప్రయత్నించిన మూడో చేపను పట్టుకొని వెళ్ళిపోయారు జాలర్లు.