ఒక ఊళ్ళో ఒక కోడి, బాతు, కుక్క, పంది స్నేహంగా ఉండేవి. కలిసి తిరిగేవి. కోడి కష్టపడి పని చేసేది. మిగితావి సోమరిగా ఉండేవి. ఒకరోజు కోడికి మొక్కజొన్న విత్తనం దొరికింది. దాన్ని మిత్రులకు చూపించి ‘‘దీన్ని ఎవరు నాటుతారు’’ అని అడిగింది.
‘‘నేను కాదు, నేను కాదు’’ అన్నాయి అవి. సరేనని కోడి ఆ విత్తనాన్ని నాటింది. కొన్ని రోజుల్లో చిన్న మొలక వచ్చంది.
‘‘ఈ మొక్కకు నీళ్ళు ఎవరు పోస్తారు?’’ మిత్రులను అడిగింది కోడి. ‘‘నేను కాదు, నేను కాదు’’ అంటూ తప్పించుకొన్నారు మిత్రులు. కోడి రోజూ శ్రద్ధగా మొక్కకు నీరు పోసింది. మొక్క పెరిగి కంకివేసింది.
‘‘కంకులను ఎవరు కోస్తారు?’’ మరోసారి మిత్రులను అడిగింది కోడి. ‘‘నేను కాదు, నేను కాదు’’ అన్నారు మిత్రులు. కోడే కంకులు కోసింది. వాటిని బాగుచేసి పిండి చేసింది. ఆ పిండితో రొట్టెలు చేసింది. మిత్రులైన బాతు, కుక్క, పంది ఏ పనిలోనూ సహాయ పడలేదు.
కోడి రొట్టెను చేసి ‘‘దీన్ని ఎవరు తింటారు?’’ అని అడిగింది. ‘‘నేనంటే, నేనంటూ’’ బాతు, కుక్క, పంది ముందుకు దూకాయి.
‘‘గింజను తెచ్చింది, నాటింది, కంకికోసింది, పిండి చేసింది, రొట్టె కాల్చింది నేనే కదా! మీ కసలు రొట్టె ఎందుకు ఇవ్వాలి?’’ అంటూ మొత్తం కోడి తినేసింది.
మిత్రులు సిగ్గుపడి ఆ రోజు నుండి కష్టపడి పని చేయడం మొదలు పెట్టారు.
‘‘నేను కాదు, నేను కాదు’’ అన్నాయి అవి. సరేనని కోడి ఆ విత్తనాన్ని నాటింది. కొన్ని రోజుల్లో చిన్న మొలక వచ్చంది.
‘‘ఈ మొక్కకు నీళ్ళు ఎవరు పోస్తారు?’’ మిత్రులను అడిగింది కోడి. ‘‘నేను కాదు, నేను కాదు’’ అంటూ తప్పించుకొన్నారు మిత్రులు. కోడి రోజూ శ్రద్ధగా మొక్కకు నీరు పోసింది. మొక్క పెరిగి కంకివేసింది.
‘‘కంకులను ఎవరు కోస్తారు?’’ మరోసారి మిత్రులను అడిగింది కోడి. ‘‘నేను కాదు, నేను కాదు’’ అన్నారు మిత్రులు. కోడే కంకులు కోసింది. వాటిని బాగుచేసి పిండి చేసింది. ఆ పిండితో రొట్టెలు చేసింది. మిత్రులైన బాతు, కుక్క, పంది ఏ పనిలోనూ సహాయ పడలేదు.
కోడి రొట్టెను చేసి ‘‘దీన్ని ఎవరు తింటారు?’’ అని అడిగింది. ‘‘నేనంటే, నేనంటూ’’ బాతు, కుక్క, పంది ముందుకు దూకాయి.
‘‘గింజను తెచ్చింది, నాటింది, కంకికోసింది, పిండి చేసింది, రొట్టె కాల్చింది నేనే కదా! మీ కసలు రొట్టె ఎందుకు ఇవ్వాలి?’’ అంటూ మొత్తం కోడి తినేసింది.
మిత్రులు సిగ్గుపడి ఆ రోజు నుండి కష్టపడి పని చేయడం మొదలు పెట్టారు.
0 కామెంట్‌లు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి